به زعم نگارنده، نویسندگی فنی است که مانند دیگر فنون، هرچه بیش تر تمرین شود، بهتر خود را نشان می دهد. اکثر کسانی که نمی توانند آن چه را که در ذهن دارند، بر روی کاغذ بیاورند بر این باورند که زبان مادری شان که زبان فارسی است، نیازمند آموزش و یادگیری نیست و همین باور نادرست موجب شده که از آموزش آن ـ که قواعد خاص خود را دارد ـ غفلت بورزند و نتیجه این می شود که این همه خطا در نوشته هایشان دیده می شود. کتاب حاضر پس از تعریف نویسندگی و نویسندة  خوب، نیز ویژگی های نوشتة خوب و راه یادگیری زبان و ادبیات این موضوعات را شامل می شود: رابطة زبان و ادبیات با انواع نوشته های جوششی؛ آرایش کلام در نوشتن؛ مقاله نویسی؛ روش شناسی علوم؛ گزارش نویسی و تاریخچة آن؛ بررسی و نقد آثار ادبی؛ رسم الخط فارسی و.... کتاب در پاسخ به نیاز دانشجویان و علاقه مندان به نویسندگی نگاشته شده است.