"سفرنامه اصفهان "رساله کوتاهی است درباره حدود و موقعیت جغرافیایی، آثار و بناها، محصولات کشاورزی، پیشینه تاریخی، و مناطق و قراء شهر اصفهان که  نگارنده آن را برای پیشکاران دولتی در عهد ناصری فراهم آورده است .به زعم  مصحح کتاب" :در این نسخه از بناهای عهد صفوی که بیشتر به دست ظل السلطان  نابود شده و همچنین از دژ قدیمی طبرک سخن گفته است ;نام روستاهایی که  امروزه حتی اسمشان در نقشه جغرافیا نیست، یا از آنها خرابه هایی باقی  مانده، در این کتاب آمده است ;درباره ارزش زمین های کشاورزی و نوع محصول  آن صحبت کرده است ."عناوین سرفصل های کتاب از این قرار است :موقعیت طبیعی،  حدود جغرافیایی، محلات اصفهان، بناهای معروف، مدارس، امامزاده های معروف،  کاروان سراهای این شهر، حمامات، چهارسوهای معروف، صفت زاینده رود، ذکر پل های  زاینده رود، محصولات کشاورزی و صنعتی، صنایع اصفهان، تاریخ اصفهان و بانی  آن و وجه تسمیه، بلوکات اصفهان، قصبه های اصفهان .بخش دوم کتاب شامل تعلیقات  (مشتمل بر شرح و توضیح برخی بناهای اصفهان که امروز وجود ندارد و معرفی  بعضی از اشخاص برجسته آن دوره) و فهرست های اسامی، طوایف، اصطلاحات، سلسله ها،  کتاب ها، محصولات کشاورزی و معدنی و صنعتی، و فهرست منابع و ماخذ است . گفتنی است نگارنده، غلامحسین خان افضل الملک 1279ـ 1348ه .ق از منسوبان  به خاندان زند و کریم خان زند است .وی از مورخان، منشیان، مترجمان و ادیبان  صاحب اثر دوره قاجار و از اعضای دارالتالیف ناصری بود که پس از تحصیل  علوم مختلف به خدمت دولت درآمد و در پی آن، مناصب مختلفی را برعهده گرفت  که از آن جمله عبارت اند از :حکومت رادکان و چناران، تحویلداری جنس دیوانی  خراسان، حکومت خواف و تربت حیدریه، پیشکاری مالیات سبزوار، ریاست دارالانشاء  و دفتر خراسان، پیشکاری مالیات قم و ساوه و زرند، معاونت وزارت مازندران،  مترجمی دارالترجمه ناصری، ریاست دفتر و منشی باشی گری رکن الدوله در خراسان  و کرمان .وی در تمام این دوران، سفرنامه ها و آثاری به رشته تحریر درآورد  که عناوین برخی از آنها بدین قرار است :سحر ساحری و سفر ناصری، ظفرنامه  عضدی، سفرنامه قم یا تاریخ و جغرافیای قم، رکن الاسفار، افضل التواریخ،  سفرنامه خراسان و کرمان و صدرالتواریخ .