مذاکره ی سازمانی عبارت است از یک سلسله فرایند ارتباطی (کتبی و شفاهی) که مدیر در چارچوب اختیارات با اشخاص درون سازمان (در باب مسائل مدیریتی، برنامه ریزی و...) و اشخاص خارج از سازمان (در خصوص مسائل مربوط به همکاری های سازمانی، حل اختلافات، تامین کالا، خدمات، دانش فنی و...) انجام می دهد و به رغم این که با طرف مقابل دارای اشتراک و یا تضاد منافع بوده و احیانا از پیشینه ی فرهنگی متفاوتی برخوردار باشد در خصوص نیل به اهداف سازمان می کوشد و در نهایت توافقات را در قالب صورت جلسه و قرارداد تنظیم و مبادله می نماید. کتاب در پنج فصل و یک پیوست تنظیم شده است: فصل نخست به بررسی اهمیت مذاکره و بیان تعریف و انواع آن اختصاص دارد. در فصل دوم گام های اساسی مرحله ی پیش نیازهای مذاکره برشمرده شده است که عبارت اند از: تعیین اهداف، جمع آوری اطلاعات و اسناد، شناسایی طرف مذاکره، تجزیه و تحلیل وضعی، استراتژی و روش مذاکره، ویژگی های فرهنگی طرف مذاکره، هیات مذاکره، دستور جلسه و محل برگزاری، تهیه ی فهرست مهم ترین زمینه های مذاکره، استراحت و آرامش، و توکل بر خداوند. "عوامل موثر در رویارویی طرفین مذاکره"، "عوامل موثر در گفت و شنود طرفین" و "توافقات طرفین" مباحث بعدی کتاب هستند. در بخش پیوست نیز مطالبی از این قبیل فراهم آمده است: ساختار توافقات بین المللی، نمونه یادداشت تفاهم همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و...، نمونه ی مکاتبات اداری، نمونه ی قراردادهای دولتی، مبایعه نامه، و اجاره نامه.