در این کتاب با استفاده از قواعد روان شناختی و تربیتی به والدین به ویژه زوج های جوان آموزش داده شده است چگونه با کودک پیش از آنکه بتواند حرف بزند ارتباط برقرار کنند و با زبان اشاره با آنان سخن بگویند و به او آموزش دهند.

نویسنده ابتدا کلیاتی در مورد پرورش استعداد کودک و انتقال مفاهیم به او مطرح نموده و انواع بازی برای پروش فکر کودکان را به والدین آنها توصیه نموده و چگونگی برقراری ارتباط با کودکان با زبان اشاره و با حرکت دست و چهره و همچنین علایم مختلف را به آنان آموزش داده است.

وی به والدین جوان توصیه  کرده است که حرکات کودک خود را تشخیص داده و آن حرکات را به خاطر بسپارند و با توجه به سن و قدرت تشخیص کودک و واقع گرایی با او ارتباط غیر کلامی برقرار نمایند....

استفاده از «زبان اشاره» برای نوزادان و کودکان نوپا، میزان رفتارهای پرخاشگرانه از قبیل زدن و گاز گرفتن را کاهش می دهد. کودکانی که از علائم استفاده می کنند کمتر از سایر کودکان گریه و کج خلقی می کنند و یا دچار حس درماندگی می شوند.

دلیل آن بسیار ساده است. شما هم اگر نتوانید ابتدایی ترین نیاز خود را به تنها کسی که می تواند آن را برآورده کند منتقل کنید، گریه خواهید کرد!