فدراسیون جهانی سندیکایی در سوم اکتبر 1945 در پاریس تاسیس شد. تاسیس فدراسیون نشان از دوران جدیدی داشت که با شکست فاشیسم و با تکیه بر قوای دولت های متفق ضد فاشیسم آغاز شده بود. طبقه کارگر و نیروهای دموکراتیک در این پیروزی آینده تازه جهان را می دیدند که در آن امپریالیسم و استعمار به عقب رانده شده و درهای استقلال، صلح، آزادی و بهروزی به روی بشریت گشوده شده است. نگارنده در کتاب حاضر نخست فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری در دهلی نو، جمهوری چک، پراک و برانیکا را معرفی و مبارزه آنان در راه نظارت بین المللی بر جهانی شدن نولیبرالی و برای عدالت اجتماعی را بررسی می کند. وی پس از قطع نامه های چهاردهمین کنگره جهانی اتحادیه های کارگری هندوستان و در ادامه پیام های فدراسیون جهانی سندیکایی را نسبت به جهانی سازی نولیبرالی و گردهم آیی اجتماعی جهانی عرضه می کند.