این کتاب از ده نامه ی کوچک تشکیل شده است که در طول پنج سال به یک جوان علاقه مند به شاعری، به نام "فرانز کاپوس" نوشته شده است. نامه ها طیف گسترده ای از مطالب مختلف را پوشش می دهند؛ از مشکلاتی که یک جهان بینی طنزگونه به همراه می آورد تا ارزش ایمان و ارتباط تنگاتنگ بین وجد و خلسه ی جسمی و خلاقیت روحی. اما همیشه آن ها به یک موضوع اصلی برمی گردند. تنهایی یک روح خلاق و مطالبات آن از زندگی کسانی که در راه خدمت به او متحمل رنج می شوند. این نامه ها نتیجه ی تلاقی شرایطی هستند که منجر به خلق کیمیایی از افکار و احساسات شده اند و این سه شرط عبارت اند از: زندگی گذشته ی ریلکه، سن او در زمانی که نامه ها را نوشته است و حضور پررنگ آگوستی رودین مجسمه ساز معروف، در قسمتی از نامه ی ششم درباره ی خدا و وجود وی می خوانیم: "با استخراج ممکن ترین شیرینی ها از هرچیزی، همان گونه که زنبورهای عسل شهد جمع آوری می کنند، ما او (خدا) را می سازیم. با هرچیز بی اهمیتی، حتی با کوچک ترین چیزها اگر از روی عشق باشد، ما شروع می کنیم، با کار، با استراحت پس از کار، با سکوت یا شادی کوچکی در تنهایی، با هرچیزی که به تنهایی انجام می دهیم، بی حضور کسی یا حمایت کننده ای، او را شروع می کنیم...".