این کتاب، دربردارندة ترجمة فارسی کتاب «حجازات آثار النبوی»، نوشتة «محمدبن حسین شریف الرضی» (359ـ406هـ.ق)، مشهور به «سیدرضی» است. هدف سیدرضی از نوشتن این کتاب نشان دادن آرایه های ادبی به کار رفته در کلام پیامبر(ص) بوده است. اصطلاحات بلاغی به کار رفته در کلام حضرت محمد(ص) به تحقیق سیدرضی شامل مجاز، استعاره، تشبیه، اتساع ـ شعر یا سخن به معانی گوناگون تأویل پذیر و با اصطلاح چند معنایی باشد ـ و کنایه می شود که در کتاب به آنها پرداخته شده است.