کتابچه ی حاضر، نوشته ها یا "حرف هایی است از سر تنهایی" که نگارنده خطاب به همسر خویش نگاشته است. او که همسر خود را در جریان جنگ تحمیلی از دست داده، در انتظار فرزند، به سر می برد و می گوید: "انتظار تولد گلسنگ، کمتر از انتظار یاران صبحگاهی نیست. آیا کودکمان، یک بهار امن و بی دلهره را تجربه خواهد کرد؟ تابستان بهار آینده، گلسنگ به دنیا خواهد آمد. نمی دانم هنگام تولد، چند ساله خواهد بود؟ نمی دانم به چه کسی عشق خواهد ورزید؟ در کدام نگاه خواهد ماند و راز دلش را به کدامین جویبار خواهد گفت؟ اما می خواهم بدانم آیا مزرعه ای برای آرامش و دوست داشتن خواهد داشت؟....".