رویکردی است قرآنی و روایی درباره برخی از مباحث اخلاقی و عرفانی. در این نوشتار با استفاده از آیات و روایات اصول کلی اخلاق و عرفان اسلامی تبیین شده است. نگارنده نخست به اهمیت مقوله ولایت و واسطه بودن اولیاء الهی و پیامبران بین خدا و خلق اشاره کرده و آنها را یادآوران سرشت پاک انسانی که ریشه در فطرت انسان‎ها دارد دانسته است. سپس به انقطاع انسان از غیرخدا به عنوان ثمره اخلاق و عرفان اشاره نموده و مقام تسلیم و اخلاص را از بالاترین مقام‏های اولیای الهی معرفی می‏کند. وی اولیاء الهی را فضل خدا در زمین دانسته و پذیرش ولایت آنان را از مراتب بالای معرفت عنوان می‏نماید. بیان ثمره عبادات از جمله نماز و ارتباط آن با زهد، استقبال کردن از سختی‎های دنیا برای رسیدن به مقام محمود، رعایت عدالت و میانه‏روی در امور، مقام صبر و صابران، ادراک عالم دنیا و آخرت و بیان رابطه بین تکالیف الهی و مقامات انسانی و روحانی از دیگر مندرجات این کتاب است.