انتشارات قطره تقدیم می کند:به جرئت می توان گفت یکی از دلایلی که باعث می شود مخاطبین عام کتاب خوان رغبتی به مطالعه ی آثار تاریخ نداشته باشد و این کتب را در اولیت های اول مطالعه ی خویش قرار ندهند،سبک نگارش و لحن روایت این گونه آثار است که البته بنا به ضرورت،در اکثر موارد با بیانی خشک و عاری از جذابیت به رشته ی تحریر در می آیند.آب دوغ خیار تلاشی است در جهت ارائه ی اثری به دور از رعایت چارچوب ها و قواعد مرسوم و گاه دست و پاگیر نگارش کتب تاریخ به منظور جذب حداکثری مخاطب عام و آشنایی ایشان با حال و هوایی سلاطین غرق در عشوه و رشوه ی دودمان قاجار...البته جا دارد عرض شود که بار اصلی طنز موجود در روایت های این اثر منتشر در خود روایت هاست ونگارنده صرفا تلاش کرده است تا با ترفندهایی نمکی بدین آب دوغ خیار قجری بیفزاید!