کتاب راجب وقایعی هست که ممکنه برای هر کسی اتفاق بیفته و منجر به تلخی ماندگاری نشه اما روایت های این کتاب تکان دهنده هستن.ترجمه خوب بود و کتاب رو هم دوست داشتم.کتاب کم حجمه و دوساعته تموم میشه ،شایدم کمتر
        

          دو جستار  جذاب، تکان دهنده و ترسناک.
        

          راستش نه. این سبک جستار به من نمی‌چسبه. 
در دو سال اخیر من تقریبا به صورت مرتب در حال خوندن جستار بودم، از جستارهای روایی گرفته تا مقالاتی سنگین‌تر و مفصل‌تر در مورد مسائل گوناگون. چیزی که این سبک رو برای من خاص و عزیز می‌کنه، نوعی از تاریخ شفاهی بودن اونه. بیرون کشیدن صداهایی که کمتر شنیده شدن از دل روایت‌های اصلی. 
برای همین چیزی که برای من مهمه، چه تو مقالات جستار-مانند و چه تو جستار‌های روایی «حضور» نویسنده در متنه. اینکه بدونم این خط‌هایی که من دارم می‌خونم نظر تو، دیدگاه و بینش خاصیه که به جهان داری. می‌تونه لزوما همسو با طرز فکر من نباشه و اتفاقا بعضی مواقع همینه که جستارها رو برای من خاص می‌کنه. 
این کتاب اما بیشتر از اینکه مجموعه جستار باشه، دو نمونه از روزنامه‌نگاری یک آدم حرفه‌ای بود. تمام چیزهایی که می‌گفت مشخصا Fact-check شده بود و وسواسی که روی نوشتن هر خط به خرج داده، کاملا معلوم بود. اما همونطور که گفتم، هر چند که دقیق نوشته شده اما باب طبع من نیست. روایتش بهم نچسبید، سوال و احساسی در من ایجاد نکرد و فکر می‌کنم یکی دو پاراگراف هم برام کافی بود تا اون چیزی که می‌خوام رو از این مقاله‌ها دریافت کنم.
        

          امان از حواس‌پرتی...!
        

          خیلی کوتاه، کوچولو و جمع و جور. همون جور که از اسمش معلومه، دو تا جستار هست. و واقعا هم جستارهای خوبی بود. در رده‌ی فاستروالاس بود. من جستار اول رو بیشتر پسندیدم. توی دومی یکم شخصیت ها رو قاطی کردم. البته یکم هم برام دل خراش بود. ولی جستار اول عالی بود. برای شروع به جستارخوانی و علاقه‌مند شدن به این سبک جدا توصیه میشه.
        

          حواس پرتی و روزمرگی بدترین بلای زندگی یکنواخت امروزی است، این کتاب در قالب دو زیرموضوع به این مساله پرداخته که هر دوتاش قشنگ و قابل تاملن. کتاب قشنگ و روونی هم هست. 
        

          از خودم بابت خواندن این دو نوشتار زیبا ممنونم!
قلمی شیوا.. عجب موضوعاتی..
نویسنده به زیبایی روی دو مسأله دیت گذاشته است که شاید هر روز از جلوی چشممان میگذرند، اما حتی له خاطر نمی آوریم..
تا زمانی که شاید به آنها دچار شویم..
در نوشتار اول درباره ی بزرگترین نوازنده کلاسیک حال حاظر دنیا و اجرای زنده ای در متروی نیویورک به صورت ناشناس صحبت میشود و واکنش ها..
و در نوشتار دوم به موضوع مرگ(یا قتل) ناخواسته کودکان در خودرو بر اثر حواس‌پرتی والدین..
عجب موضوعاتی..
به جد پیشنهاد میکنم. 
        

          دو جستار کوتاه و تکان دهنده که خواندنش وقت زیادی نمیگیرد اما فکر را مدتی مشغول میکند
ترجمه ی هر دو هم ترجمه ی خوب و روانی بود
به عنوان هدیه اشتراک ترجمان گرفتم، شاید خودم هیچ وقت نمیخریدم همچین چیزی رو ولی ارزششو داشت...
        

          دو جستار خوب و خوش‌خوان که تاثیرات دنیای مدرن را بر زندگی ما نشان می‌دهد. در جستار اول با ویلن نوازی «جاشوا بل» یکی از بهترین ویلن نوارهای دنیا روبرو هستیم که در ایستگاه متروی شلوغی می‌نوازد و مخاطب چندانی درگیر آن نمی‌شود. نویسنده و تیمش با افرادی که از آنجا می‌گذرند، مصاحبه می‌کنند و دنبال دلیل این بی‌تفاوتی نسبت به نوازنده‌اند. شاید دغدغه‌های کاری و درگیری فکرشان آن‌ها را بی‌تفاوت کرده. جالب اینکه بعضی از افراد که می‌فهمند کنسرت‌های این نوازنده بسیار گران است، حسرت می‌خورند که کنسرتی رایگان را از دست داده‌اند! انگار معیار پذیرش هرچیزی ارزش مادی آن است.
جستار دوم ما را به فکر وا می‌دارد که شاید این اتفاق روزی هم برای ما اتفاق بیوفتد. فراموشی مرگباری که نتیجه مشغولیت‌های دنیای امروز است. مصاحبه با افرادی که فرزندانشان را در خودرو جا گذاشته‌اند و باعث مرگشان شده‌اند. نویسنده در این جستار دنبال علت این فراموشی است و خواننده به این نتیجه می‌رسد که شاید خودش هم روزی دچار این فراموشی شود. 
این بی‌تفاوتی‌ها و این فراموشی‌ها شاید منشأ یکسانی دارند و آن هم درگیر شدن بیش از اندازه انسان امروز است که دمی برای لذت بردن از زندگی و فکر کردن ندارد.
        

          جین واینگارتن روزنامه‌نویس است و بخاطر دو جستاری که در این کتاب آورده شده‌اند، برنده جایزه پولیتز شده است. دو جستار «مرواریدهای قبل صبحانه» و «حواس‌پرتی مرگبار» به مهمترین عادت‌های انسان در دوران مدرن اشاره می‌کند: همیشه در عجله بودن و حواس‌پرتی. در مقدمه تمام آنچه که قرار است در طول کتاب فهمیده شود، آورده شده است. مرواریدهای قبل صبحانه در مورد نوازنده‌ای مشهور است که یک روز را در ایستگاه مترو به نوازندگی می‌پردازد و هیچ کس متوجه او نمی‌شود و حواس پرتی مرگبار درباره والدینی است که کودکان خود را در ماشین فراموش می‌کنند و سپس درحالی که مرده‌اند با آن ها مواجه می‌شوند. پرداختن به کلیت ماجرا در مقدمه به نظرم به این دلیل است که مسئله مهم‌تر از این حرف هاست و هدف این جستارها تحلیل و کندوکاو هر یک از این وقایع است. 
        

          کوزه افیون! زنهار! تکان‌دهنده، ویران‌کننده، تاراج‌گر.