1-رابطه بین تفاوت ها در گونه های زبان های گفتاری و نوشتاری پیچیده تر از آن چیزی است که بتوان متصور شد بنا بر یافته های جدید انشان شناسان تعلیم و تربیت زبان شناسان انسان شناختی و جامعهخ شناسان زبان هرگونه زبانی انعکاس گر موقعیت اجتماعی و فرهنگی افرادی است که آن را مورد استفاده قرار می دهند بنابراین مطالعه واریاسیون های زبانی باشد. 2-در این کتالب با ویژگی های بوجود آمدن واریاسیون جدیدی از زبان ارمنی تحت عنوان«آشخارهابار »که نقش عمده ای در گذر به دوره تجدد تربیت ملی و ایجاد هویتملی در تودهخ های ارمنی داشت آشنا خواهیم شد و به نقش روشنفکران در گسترش این گونه زبانی در خاور نزدیک و کشور عثمانی به ویژه مناطق شرقی و نیز پایخت آن که در قرن نوزدهم مهم ترین منطقه سکونت را ارمنه را تشکیل می داد خواهد پرداخت 3-تاکید بر نقش روشن فکران ارمنی که عهده دار مسئولیت خطیر تعلیم و تربیت در بین ارامنه لز طریق واریاسیون جدید «آشخارهاربا»یا زبان عامیانه است به دلیل این می باشد که معمولا بحث آموزش در سطح دولت ملی مطرح میشود ولی ارامنه مورد بحث در این کتاب فاقد دولت ملی بودند و به همین دلیل نیز بحث آموزش جنبه استثنایی و منحصر یه فرد به خود میگیرد.