تاریخ ایران زمین در دوران باستان و قبل از میلاد، در برخی ادوار، دارای تردیدها و آشتفگی هایی است که متاسفانه با برداشت کورکورانه ای که از سوی مورخان غربی همراه بوده، چیزی به جز واقعیت به ذهن ایرانیان القا کرده است. نویسنده ی کتاب پیش رو بر این عقیده است که این مطلب در خصوص جنگ ایرانیان با اسکندر مقدونی نیز صادق بوده و در حقیقت یونانیان باستان به طور عمده سعی داشته اند در نگارش های تاریخی، اسامی محل ها، ملل و نام های مستعار افراد سرزمین های مختلف را، به واژه ی یونانی برگردانده و وقایع را با لغات و الفاظ یونانی بیارایند و شاهد این قضیه، همان که نام سردار مقدونی، چیزی حدفاصل پارسی و یونانی است و حتی در کتب غرب نیز، وی را با نام "اسکندر کبیر" می شناسند. نکته ی جالب توجه دیگر این که تمام تواریخ موجود، مربوط به دوران باستان و کشورگشایی الکساندر، در کشور ما، برگرفته از متون و مراجع یونانی آن زمان و پس از آن بوده و هیچ سند ایرانی در دسترس نیست. همین ذهنیت های نادرست از سوی مورخان یونانی به تاریخ سراسر شکوه ایران خیانت کرده است. نویسنده در بخشی از کتاب ادعا می کند که یونانیان در جریان جنگ های تاریخی با سلاطین ایران، به قدری زبون، خوار و حقیر شده بودند که مورخان از آن همه خواری در عجب مانده بودند تا این که بخت یاریشان کرد و دوره ای در حدود پنجاه تا شصت سال، در زمان انقراض حکومت هخامنشیان و آشفتگی شدید اوضاع ایران، مجال یافتند تا تاریخ این دوره ی کوتاه را به نام خود رقم زده و با خلق اسطوره ای، تمام حقایق را با اغراق های خویش بپوشانند. این کتاب دریچه ای است در قبال ابهامات تاریخی اغراق آمیز که نویسنده ی آن سعی دارد به ستیز علیه آن چه یونانیان در حقیر و خوار نشان دادن ایران زمین و تاریخ پرفروغ سلاطین نام آور در آن نگاشته اند برخیزد و نیز پاسخی است به دو فیلم بحث برانگیز سینمای تاریخ، یکی 300 و دیگری الکساندر مقدونی.