آغاز فوتبال در کشور ایران به سال های دهة 1290 برمی گردد. با بررسی گذشتة فوتبال در کشورمان متوجه این موضوع خواهیم شد که نخستین حضور ایران در بازی های المپیک به سال 1964 در توکیو و شرکت در مسابقات مقدماتی این دوره سبب پیداش موج فراگیر گرایش به فوتبال در کشور شد. امروزه با آن که جوانان پرجمعیت ترین ردة سنی کشور را به خود اختصاص داده اند و بیش تر علاقمندان فوتبال نیز در همین گروه سنی قرار دارند، اما متاسفانه همة تلاش سازمان ها و فدراسیون های مسئول فوتبال در کشور به تیم ملی ختم می شود. این در حالی است که، در فوتبال کشورهای پیشرفته، سلسله مراتب و پله هایی برای تیم های ملی نوجوانان، جوانان و بزرگ سالان قائل هستند. زیرا بستر سازنده در کشورهای صاحب فوتبال بسیار گسترده و نقاط آن روشن است. اما در ایران همیشه این سوال مطرح است که چرا فوتبال در کشور ما به جایگاه واقعی خود نرسیده است؟ در کتاب حاضر، ضمن بیان تاریخچة پیدایش فوتبال، به بررسی وضعیت پیشین فوتبال جوانان در ایران، روند طی شده و وضع موجود آن پرداخته شده است. هدف از این بررسی شناخت محدودیت های بسترهای پررونده و عوامل سازندة فوتبال علمی و چشم اندازها و راه کارهای پیش رو بوده است. در این مسیر از صحبت های اهالی فوتبال نیز بهره گرفته شده است. در پایان کتاب، فهرست مصاحبه شوندگان نیز آورده شده است.