از مطالعه این کتاب می توان دریافت که: هر کس از خانواده فراری باشد و اصل و خاندان خود را فراموش کند؛ خود را به رنگ و رفتاری دیگر در آورد، در حقیقت سبب نابودی خود می شود. مثل روباه داستان که از جنگل به سوی شهر رفت، در گذرش در تشت نقاشی افتاد و بدنش به رنگ آبی درآمد که با این ظاهر، خود را نابود کرد.