کتاب حاضر شامل مقاله ای مبسوط از ریکور درباره ی فلسفه و استعاره و فصولی درباب دو پارادایم ترجمه و پروژه ی هرمنوتیکی او است. همنشینی دو ایده ی ریکوری استعاره و ترجمه در این مجلد به ویژه از آن رو اهمیت دارد که به واسطه ی ترسیم حرکتی از امر جزئی به امر کلی یکی از مقدمات اصلی فهم فلسفه ی هرمنوتیکی ریکور را فراهم می آورد و نشان می دهد که فرآیند انتقالی استعاره در ذات تفکر، در عمل ترجمه به اوج یا وضعیت کلی خود دست می یابد. این گزینش و بازنشر برخی از مقالات ریکور درباره ی ترجمه، تلاشی است برای گشودن باب این نسبت و صورت بندی مجدد ایده ی تفکر در قالب استعاره و ترجمه که به ویژه در خصوص وضعیت بومی فلسفه د رایران اهمیت زیادی دارد.