با ظهور انقلاب مشروطه ۱۹۰۶، تئاتر مدرن جان تازه ای گرفت، این اعتقاد وجود داشت که تئاتر یکی از ابزارهای انتشار اصلاح طلبی افکار مشروطه در میان توده های مردم است. اصلاح طلبان می خواستند آرزوهای آزادی سیاسی و دیگر آرمان هایشان را از طریق تئاتر بیان کنند. در آن زمان نمایشنامه های زیادی به وسیله گروه های تازه تأسیس در تئاتر منتشر شد و تئاترهای زیادی اجرا گردید. در این کتاب «تاریخ تئاتر ایران» در ادوار مختلف قبل از اسلام و در دوره اسلامی با نگاهی بر نمایش بدیهه گویی خنده آور، نمایش عروسکی، نمایش نقالی، ازبرخوانی مرثیه، نمایش حماسی مذهبی و تئاتر مدرن بررسی می شود.