در کتاب حاضر، سیمای آمایش سرزمین در ارتباط انسان با فضای زیستی در ابعاد زیربنایی، تولیدی و امور فرهنگی و اجتماعی ترسیم می شود. دامنه ی معنایی کتاب در یک زنجیره انسجامی از آمایش سرزمین، برنامه ریزی استراتژیک، برنامه ریزی توسعه، برنامه ریزی انسانی و برنامه ریزی آموزشی تا برنامه ریزی درسی در هم تنیده است. کتاب به هشت فصل تقسیم می شود. در فصل اول مفاهیم و پیشینه ی آمایش سرزمین تبیین گردیده است. فصل دوم به دیدگاه های آمایش سرزمین و نظام ساختاری آن اختصاص دارد. فصل سوم مشتمل بر تبیین آمایش سرزمین و برنامه ریزی منطقه ای است. در فصل چهارم آمایش سرزمین و برنامه ریزی استراتژیک آورده شده است. موضوع فصل پنجم، برنامه ریزی توسعه و آمایش سرزمین است. فصل ششم به برنامه ریزی نیروی انسانی و آمایش سرزمین اختصاص دارد. ارتباط برنامه ریزی آموزشی و برنامه ریزی درسی با آمایش سرزمین موضوع فصول هفت و هشت را تشکیل می دهد. مطالب کتاب با جمع بندی موجزی از زنجیره ی ارتباطی آمایش سرزمین و برنامه ریزی درسی به پایان می رسد. بنا بر تعریف کتاب می توان از برنامه ریزی آمایش سرزمین به منزله ی "سازمان دهی مطلوب فضا در راستای نیل به اهداف و استراتژی های جامع توسعه ی ملی" نام برد.