این کتاب مشتمل بر چهار داستان با عنوان های «گل بانوهای عاشق»، «خارهای سرگردان»، «وارثان خاکستری کاخ یاقوت» و  «هیوا» است. شالوده داستان ها براساس واقعیت و گفته های جناب آقای «اصغر ناطقیانِ» خبرنگار، بنا شده است. «گل بانو های عاشق»، شمه ای از گذشت ها و کم خواهی های بی حد و اندازه مادر ایرانی و از شعله های عشق ناب و یک طرفه ای که ناخواسته باعث به آتش کشیده شدن زندگی های زیادی می شود سخن می گوید. با اینکه داستان مربوط به سال های ۱۳۴۰ و قبل از آن است اما هنوز هم تفاوت زیادی با زندگی امروزی در آن دیده نمی شود. «خارهای سرگردان»، در دهه ۱۳۷۰ از نوجوان سادیسمی سخن می گوید که خود حاصل و بازخورد همان جامعه ای است که حالا به او همانند یک حیوان می نگرد. «وارثان خاکستری کاخ یاقوت»، از انسان هایی می گوید که به نظر خودشان فرق زیادی با آن هایی که در خارج از تیمارستان ها هستند، ندارند. «هیوا»، داستانی از بمباران شیمیایی حلبچه عراق است. مردم بی دفاعی که بدون هیچ گونه گناهی قربانی یک انسان ستمگر و خودخواه شدند.