میرزا محمد علی صائب تبریزی بزرگ ترین غزلسرای قرن یازدهم هجری، و یکی از نامدارترین شاعران سراسر تاریخ ادبیات فارسی، در حدود 1000 هجری یا یکی دو سال بعد از آن در تبریز زاده شد. پدرا میرزا عبدالرحیم تاجری معتبر بود. خانواده صائب جزو هزار خانواری بودند که به فرمان شاه عباس از تبریز به اصفهان کوچ کردند و در محله عباس آباد سکنی گزیدند . صائب دراصفهان به آموختن علوم عصر پرداخت و در جوانی به حج رفت و به زیارت مشهد مقدس نیز نایل آمد.(بخشی از متن کتاب)