در کتاب حاضر، سه عنصر تعزیه، تراژدی و سینما با یکدیگر بررسی شده اند. مؤلف معتقد است که تعزیه پیشنهادهای درجه یکی برای نوآوری در تئاتر و سینما دارد، مینی مالیسم و استفاده از نماد در بیان مضمون های احساسی و عاطفی از جملة این پیشنهادهاست. کشف این ظرفیت ها و برقراری نسبت میان این هنر و سینمای ایران، دلیل کنکاش مؤلف در این موضوع و در نهایت نگارش این کتاب است. مطالب این کتاب در سه بخش اصلی تعزیه، تراژدی و سینما تنظیم شده است.