در این نوشتار یکی از عرفان های نوظهور که به تازگی به کشور ایران هم راه یافته و طرفدارانی نیز پیدا کرده است موسوم به «عرفان سرخ پوستی» مورد شناسایی و نقد قرار گرفته است. نویسنده ابتدا به معرفی بنیانگذار این آیین به نام کارلوس کاستاندا و تفکرات وی که مبتنی بر نوعی سحر و جادو است پرداخته سپس مبانی فکری و اعتقادی مبتنی بر عرفان سرخ پوستی را مطرح و مورد نقد و ارزیابی قرار داده است. نویسنده ایده های اصلی شکل دهنده عرفان سرخ پوستی یعنی میدان های انرژی، پیوندگاه، محو گذشته شخصی و تقدس طبیعت را مطرح کرده و به نقد هر یک از این ایده ها که تکیه بر قدرت جادویی انسان دارد پرداخته است.