اینکه بگوییم خداوند همه را بی استثنا دوست دارد، مانند آن است که بگوییم، در هرکجا که باشید، او با شماست. این بدان معنا نیست که ما هم با او هستیم و نیز نه بدین معناست که ما میهمان برکت و آرامش و سکینه منطوی در وصال اوییم. مشکل ما آن است که غفلت راه مشاهده همه جایی خداوند و ورود به محضر او را از ما می¬گیرد. ما قلوبمان را گم کرده¬ایم و تا آن زمان که آن را باز نیافته¬ایم، از محضر خدا دور خواهیم بود. (از متن کتاب)