این کتاب در چهار بخش به فلسفهی هنر اسلامی میپردازه.
بخش اول: مبانی نظری هنر-
بخش دوم: قوه خیال و عالم مثال نزد حکمای اسلامی-
بخش سوم: موسیقی-
بخش چهارم: معماری-
طبیعتا در کتاب بیشتر از حکمای اسلامی(جز در بخش قوه خیال) با آرا و نظریات یونانیان برخورد خواهید کرد. در این بخشها میشه گفت که فلاسفه و حکمای اسلامی بیشتر مترجمین و شارحین همان نظریات یونانیها بودن. البته که این حرف شاید دعوا درست کنه. اما حداقل نوع بیان این کتاب چنین چیزی رو نشون میده.