موضوع کتاب حاضر بررسی سرمایه های اجتماعی از منظر اسلام است. این کتاب، تلاشی است در تبیین ارکان نظریة قدرت نرم در اسلام به صورت کلی و بررسی یکی از مهم ترین منابع قدرت نرم یعنی سرمایة اجتماعی و تأثیر آن بر اصول و ضوابط علمی ناظر بر نیازهای جامعة ایرانی. نگارنده در این راستا ابتدا به شرح چارچوب مفهومی و نظری سرمایة اجتماعی، مؤلفه های آن و ارتباطش با دین پرداخته و سپس مؤلفه های ساختاری، رابطه ای و شناختی سرمایة اجتماعی در اسلام را مورد کنکاش قرار د اده و به این نتیجه رسیده که با استفاده از هنجارهای اسلامی، که موجب ترویج سرمایة اجتماعی می گردند، می توان الگوی کاملی در اختیار افراد جامعة اسلامی گذاشت که با استفاده از آن به تنظیم رفتار خود با دیگران پرداخته و میزان سرمایة اجتماعی را با توجه به آن مؤلفه ها افزایش دهند.