شهریار دوران کودکی خود را در میان روستاییان آذربایجان گذراند و نخستین شعر خود را در چهارسالگی سرود. وی ابتدا در اشعارش به بهجت تخلص می کرده ولی بعد از تفال به دیوان حافظ، تخلص شعر خود را به شهریار تبدیل کرد. نخستین اشعار وی عمدتا به زبان فارسی است؛ اما منظومة «حیدربابا» که در سال 1322 منتشر شد، نخستین اشعاری است که وی به زبان مادری خود سروده است. نگارنده در کتاب حاضر با زبانی ساده و روان ضمن معرفی استاد «شهریار» در رابطه با زندگی وی مطالبی چون سیری در آثار شهریار، اشعار ولایی، ویژگی سخن وی، سبک شناسی آثار و نمونة آثارش را بیان می کند.