دورکیم جامعه شناسی واقع گراست و مبنای شناخت را عینیت می داند و معتقد است که شکل روابط جمعی تبیین کننده معرفت جمعی ما درباری جهان است. و افراد برای ارتباط با یکدیگر نیازمند مجموعة مشترکی از نمادها و نشانه ها هستند که زمینه اصلی شکل گیری اعتقادات و اندیشه هستند که دورکیم آن را نمودگارهای جمعی می دانست و بدون نمودگارهای جمعی تفکر فردی غیر ممکن است و این حالت های جمعی ذهن با حالت های فردی ذهن تفاوت دارد و خاستگاههای اجتماعی دورکیم کاوش در «نمودگارهای جمعی» است و بدین گونه به شناخت می رسیم که می توانیم به علم، ادبیات، هنر، فلسفه و... دسترسی پیدا کنیم. و ذهن جمعی و تفکر جمعی است که منجر به جهان بینی، زندگی اجتماعی، درک منطقی جمعی می شود. جوامع به 2 گونه تقسیم می شوند، جوامع سنتی و جوامع مدرن، که در جوامع سنتی نظام فکری آنها ابتدایی است و نظام شناختی آنها ذهنی و عاطفی است. اما در جوامع مدرن چون ساختار اجتماعی پیچیده تری دارند نظام فکری آنها منطقی و نظامهای شناختی آنها عقلانی تر و عینی تر و منطقی تر است و علم جدید برآمده از همین جوامع پیچیده و مدرن است.