رساله تنها کتابی است که ویتگنشتاین در زمان حیاتش منتشر کرد،در این رساله نام هیچ منبعی به چشم نمی خورد و کتاب تنها یک پاکنوشت دارد. گویی نوسنده رساله،که پیامبر گونه اسرار نهان را بر آفتاب افکنده،به این دقیقه متفطن بوده که راه نوینی پیش پای کاروان فلسفه بشری باز کرده است.رساله آیینه تمام نمایی است از جد و جهد نابغه ای که هم متاثر از سنت تحلیلی و فیلسوفان نسل اولی آن(فرگه،راسل و مور)است،هم میراث دار سنت آلمانی استعلایی است و هم دلی در گرو نویسندگان داستانهای انجیل و برادران کارامازوف و حکمت و معنویت مندرج در آثار ایشان دارد.شاید با ملحوظ کردن جمیع این مولفه هاست که ایان هکینگ،فیلسوف تحلیلی مشهور معاصر،رساله را اوج خلاقیت و نبوغ بشر غربی می انگارد و بر این باور است که تا تمدن غربی بر پاست این اثر استثنایی خوانده و نقد و بررسی می شود.