«منصور بن محمد بن احمد شیرازی» این کتاب را که اولین کتاب مصور تشریح است به زبان فارسی نوشت و به درگاه امیر پیر «محمد بهار»، نوة «امیر تیمور گورکان» تقدیم نمود. بدین ترتیب تحولی بزرگ، برای اولین بار در علم تشریح بدن انسان به وجود آمد که در نوع خود بی نظیر بوده است. علت بی نظیر بودن این کتاب در عالم اسلام، نه تنها در تنوع مطالب و ابداع شیوه ای جدید در دسته بندی و ارائة دانش تشریح، بلکه بیش از آن در مصور بودن آن است. مطالب کتاب در هفت بخش جداگانه دسته بندی شده اند. بخش اول به حکمت خلق انسان و بیان نظریات برخی از حکمای قدیم در این باره و تشریح دستگاه اسکلتی بدن اختصاص دارد. از دیگر موضوعات کتاب می توان به عصب و اقسام آن، عضله و کیفیت حدوث آن، اوراد و شعوب آن، شرایین و انواع آن، و اعضای مرکبه و کیفیت تولد جنین اشاره نمود.