پیتر سینگر، فیلسوف اخلاق استرالیایی و نظریه پرداز برجسته اخلاق زیستی، می کوشد بر پایه شواهدی که به ویژه از نظریه بازی ها وام گرفته، نشان دهد تفسیر دست راستی از سرشت انسان، بر پایه نظریه تکامل، ناصواب است و باید با تفسیری همکارانه که نفع فرد را در گرو نفع همگان می بیند جایگزین شود. سینگر در پی آشتی دادن داروینیسم با سوسیالیسم است. برای دستیابی به این مقصود، او نخست دو وصلت نامیمون تاریخی را هدف قرار می دهد. وصلت نخست، میان داروینیسم و سرمایه داری است. وصلت دوم نیز میان سوسیالیسم و مارکسیسم برقرار است. او می کوشد با باز کردن این دو گره، دو عنصر آزادشده، یعنی داروینیسم و سوسیالیسم، را با هم پیوند زند. اما این پیوند تنها هنگامی ممکن است که حک و اصلاحاتی در هر دو نظریه صورت گیرد.