از آن جا که پوشش، لازمۀ  طبیعی و مقتضای فطرت زنان بوده است، آن ها از ابتدای آفرینش حجاب را پاسخی به ندای فطرت خویش می دانسته اند؛ چنان که مردان به اقتضای خلقت خویش گونه ای از پوشش را لازم می دانستند. قرآن مجید در داستان حضرت آدم به ضروری بودن مسالۀ  پوشش اشاره دارد؛ آن زمان که پس از نافرمانی، پوشش از اندام آن ها فروریخت، و هنگامی که خود را برهنه یافته بلافاصله از برگ های درختان بهشتی برای پوشاندن اندام خویش استفاده کردند. بنابراین، می توان تاریخچۀ  پوشش را مقارن با تاریخچۀ  موجودیت انسان دانست. بر این اساس، باید آغاز برهنگی و بی حجابی را، که برخلاف مسیر طبیعی و فطری او بوده و از ناحیۀ  شیطان بر او تحمیل شده است، جست وجو کرد. بامطالعۀ  تاریخ درمی یابیم که بدن نمایی زنان به طور مقطعی و محدود و در زمان های بسیار دور به منظور هدف های شوم وجود داشته است؛ به عنوان مثال می توان به شکست سپاه حضرت موسی (ع) به علت عیاشی و شهوت سپاهیان اشاره کرد؛ یا شکست مسلمانان اندلس که پس ازهشت قرن سلطۀ  اسلام به علت اجرای نقشۀ  برهنگی زن رخ داد. یکی از علت های شکست فرانسه در مقابل آلمان نیز گسترش فساد و بی بند و باری بوده است؛ اما با وجود همۀ  این موارد و مواردی نظیر این ها در گوشه و کنار جهان هربار فطرت پاک زن، دوباره فرصت دوری از هرگونه آلودگی و فساد را در پیش می گیرد. نگارنده در کتاب حاضر به بررسی تاریخچۀ  بی حجابی، تفاوت های زن و مرد، انگیزه های ترک حجاب، پیامدهای ناگوار خودآرایی و خودنمایی، و پوشش پسندیده پرداخته است.