در کنگرة نویسندگان ایران در تیرماه 1325 در تهران، با شرکت 60 تن از شاعران و نویسندگان، «احسان طبری» با ایراد خطابه ای نوآیین دربارة انتقاد و ماهیت هنر و زیبایی هنری نام و اعتبار بیش تری یافت. از آن جا که متن این خطابه، مسائل نظری نقد ادبی و هنری، با توجه به نظریات منتقدان معتبر جهانی را دربردارد، در زمان خود از تازگی برخوردار است. طبری در سال های بعد در مقاله ها و خطابه هایش دربارة نقد هنر و ادبیات به تدریج به جای نقد و تحلیل بی طرفانة واقعیات عینی به تکرار احکام جزمی حزب کمونیست شوروی در پیروی نویسندگان، شاعران و هنرمندان از مکتب رئالیسم سوسیالیستی و پرهیز از هنر منحط بورژوایی پرداخت. چهارمین شماره از مجموعة «روشنگران ایرانی و نقد ادبی» به دیدگاه احسان طبری دربارة نقد ادبی و هنر، فرهنگ ایران و سیاست درست فرهنگی در کشور و خصوصیات شعر و نثر طبری، نیز معرفی آثار وی اختصاص یافته است.