قدرت یکی از مفاهیم مهم در ادبیات سیاسی و اجتماعی در دوران معاصر به شمار می رود که ملازم با دولت است. دولت ها برای تأسیس و بقای خود از قدرت به نحو متقضی بهره برداری می کنند. قدرت در دولت کارکردهای متفاوتی دارد. برخی از صاحب نظران این کارکردها را به دو کارکرد مثبت و منفی طبقه بندی کرده اند و برخی دیگر از آن به عنوان قدرت اصلی و قدرت سلطه جو یاد کرده اند. اگرچه قدرت در دولت از تنوع برخوردار است، ولی بهره برداری مادی و معنوی از آن در جهت کارکردهای رشدیافته نامشروع و قانونی بهترین وجه اعمال قدرت از سوی دولت به شمار می رود. نوشتار حاضر درصدد تبیین چنین قدرتی در دولت است.