از آغاز خلقت انسان، همواره پیامبرانی از جانب خداوند برای هدایت او برگزیده شده اند؛ که خاتم آنها حضرت محمد(ص) است. تمامی انبیاء الهی به ویژه پیامبر(ص) نمادی از اخلاق عظیم انسانی هستند، و بی گمان رستگاری مسلمانان در پیروی و پندپذیری از سیره ی عملی و گفتاری ایشان می باشد. از آنجا که اصحاب رسول اکرم(ص) توجهی خاص به خصایل اخلاقی و سیره ی نبوی داشتند؛ چه در زمان حیات آن حضرت و چه بعد از وفات ایشان، به آثار آن بزرگوار نظیر: لباس، مو، منبر، عصا، ظرف غذا و حتی آب وضو یا غسل ایشان تبرک می جستند. البته در این میان گروهی از نااهلان این عمل صحابه را نامشروع و شرک دانسته اند. در کتاب پیش رو، مؤلف با طرح موضوع«تبرک جستن صحابه و تابعین به آثار پیامبر(ص)» سعی نموده مجموعه ای از شواهد عقلی و نقلی را برای اثبات مشروعیت این عمل فراهم آورد. همچنان که در آموزه های دینی، تبرک از نشانه های ایمان به شمار آمده، و وسیله ای برای شفاعت خواهی و برآورده شدن حاجت ها ذکر شده است. همچنین کتاب حاضر به معرفی شخصیت هایی می پردازد که از طرق مختلف به پیامبر اکرم(ص) تبرک جسته اند؛ و یا در اماکن مختص به صالحین(قبور و ضریح آنها) دعا و نماز خوانده و آنجا را به نشانه تبرک بوسیده اند.