کتاب حاضر در مورد روایتی است از خاطرات آزاده مهدی طحانیان از کودکی تا امروز. این اثر به بیان اتفاقات ریزودرشت زندگی این سرباز پرداخته که در بسترهای متفاوتی روی می دهد و ذهن خواننده را به طرز ماهرانه ای به همراهی خویش دعوت می کند. ناب ترین بخش این خاطرات مربوط به سال های طولانی ای است که راوی در اردوگاه های نگهداری اسرای ایرانی در عراق سر می کرده. او به عنوان جوان ترین اسیر جنگی در زمان اسارتش به شدت کانون توجه بعثی ها بوده و به طبع آن شاهد ماجراهای تلخ و شیرینی است که در نوع خویش کم نظیر هستند: نقطه اوج این اتفاق ها ماجرای امتناع او از مصاحبه با «نصیراشارما» یک زن خبرنگار بی حجاب است. چنین تصمیمی در شرایط وحشتناک و خفقان آور اسارات که جسارت بی مثالی می طلبید، توسط نوجوانی گرفته می شود که خود را سرباز و مطیع اوامر رهبرش می داند.