در مجموعه ی حاضر، پاره ای از افسانه های مردم بختیاری تحت برخی از این عناوین بازگو شده است: "بابا خارکش"، "تنبل پا زردآلو"، "خروس پخته و میهمان ناخوانده"، "روباه دم کنده"، "گل گیس و چوپان" و "موش و مور". برای نمونه در "گل  گیس و چوپان"، حکایت دختری به نام "گل گیس" بازگو می شود که تنها دختر کدخدا بود و علاوه بر زیبایی از ذکاوت و هوش نیز برخوردار بود. به همین علت خواستگاران بسیاری داشت. اما او به تمام آن ها پاسخ رد داده بود زیرا عاشق چوپان گله شان بود. او چون می دانست پدرش با این ازدواج مخالفت خواهد کرد چیزی از این ماجرا به زبان نمی آورد. از طرفی چوپان نیز عاشق و شیفته ی "گل  گیس" بود و از فراق او در بیابان نی می نواخت. او از این طریق با "گل گیس" حرف می زند. "گل گیس" نیز صحبت های او را از خلال نواهای نی می فهمید. پس از مدتی چوپان که صبر و قرار به پایان رسیده بود، نزد پدر "گل گیس" رفته و او را از پدرش خواستگاری می کند. اما جواب رد می شنود. پس از چندی، گروهی دزد به گله حمله می کنند و چوپان که فردی با درایت و ذکاوت بود از طریق نواهای نی آن را به گوش گل گیس می رساند و بدین ترتیب با کمک مردم، دزدان را هلاک می کنند و گله را نجات می دهند. پس از این ماجرا، کدخدا به دلیل شجاعت، ذکاوت و درایت چوپان، او را لایق دامادی خود دانسته و با ازدواج او با گل گیس موافقت می کند.