برخی می‌گویند: «اینکه ما با چه کشوری، چقدر و چگونه رابطه داشته باشیم، ارتباطی با شاخص‌های دینی ندارد و صرفاً جزء سلایق حزبی است و احزاب هم بر اساس تجربه‌ای که از روابط بین‌المللی دارند، گروهی طرفدار مقاومت و گـروهی طرفـدار ملایمت است. در میـان طرفـدارانهر یک از این دو تفکر هم ممکن است انسان دین‌دار یا بی‌دین وجود داشته باشد».آیا این تحلیل صحیح است؟ اگر این‌طور نیست، روابط خارجی مسلمانان چگونه باید باشد؟ آیا ارتباط با کفار جایز است یا به‌کلی باید با کفار قطع رابطه کرد؟ سورۀ ممتحنه اصول روابط جامعۀ اسلامی را با جوامع کفر، از نگاه خداوند بیان می‌کند.