امروزه فقه در تمام شئون زندگی مردم ایران، دخالت دارد. حوزۀ حضور فقه چنان گسترده است که از یک سو مهم ترین حوزه های اجتماعی و سیاسی و از سوی دیگر ساده ترین و شخصی ترین امور را دربرمی گیرد. با توجه به نقش و تاثیر بسیار فقه در زندگی مردم ایران، کنکاش در آن و ارزیابی و نقد آن ضروری است. نگارنده در کتاب حاضر برخی مصادیق حقوق زن و خانواده در فقه و تاثیر آن بر قوانین امروز ایران را بررسی می کند. وی با نگاهی فقهی، حقوقی و اجتماعی نظریۀ برخی فقها در این خصوص و روش استنباط آن ها را نقد می کند و به مسائلی چون چند همسری، خروج زن از خانه، حق انتفاع جنسی زن، و سلطۀ مرد در خانه می پردازد. سپس با اشاره به دوران مادر شدن زنان و مسئولیت های مادرانۀ وی، حقوق مادر نسبت به فرزند و حضانت فرزند را بررسی و در ادامه نیز به موارد فقهی دیگری چون طاق، سن بلوغ، قضاوت و شهادت زن، دیه و ارث زن اشاره می نماید. نگارنده با عرفی خواندن مبنای احکام فقهی، انتساب آن ها را به اسلام نقد می کند و معتقد است که قانون گذاری اعم از قوانین مدنی و جزایی در صورت عدم تعارض با واجبات و محرمات بدیهی، از حوزۀ احکام شرعی خارج است.