کتاب حاضر به معرفی "کته کلویتس" (1867-1945 م) ـ گرافیست برجسته ی آلمانی ـ نیز بررسی طرح ها و آثار هنری وی اختصاص دارد. در کتاب عنوان شده است: "نام کته کلویتس به عنوان یک هنرمند مردمی با تصویر پرتوان زن آزاده و مادر مبارزی که با ذهنی بیدار، بی عدالتی های اجتماع را محکوم می کند درآمیخته است ... او همیشه با خود و روزگار خود روراست بود. می خواست هنری هدفمند بیافریند و آن چه می آفرید ناظر و شارح روزگاری باشد که در آن می زیست. آموخته بود که هنرمند چشم و زبان مردم است. طرح های به اصطلاح سر و زبان داری که می کشید، تصویر تلخ و سیاه زندگی پیرامون او بود و با آن حدیث دردناک نسل خود را می گفت ... یکی از ویژگی های هنر کته کلویتس آن است که مبتنی بر احساسات اوست، اما از هرگونه احساساتی گری و مبالغه مبراست. واقعیتی که او به تصویر می کشید، خود آن قدر دردناک بود که نیازی به مبالغه نداشت ... کته کلویتس با آن که از دیدگاه اجتماعی، زنی بسیار رادیکال بود، اما آن که پای هنر به میان می آمد، اندکی بسیار محافظه کار به نظر می رسید. همواره به سنت طراحی وفادار بود و می دانست که دینی از نقاشان متقدم برعهده دارد. هرگز نمی خواست جانب احتیاط را فروگذارد، در یک چارچوب آکادمیک کار می کرد و از نور و سایه به همان شیوه و روشی بهره می گرفت که استادان گذشته از جمله رامبراند بهره گرفته بودند. تنها تفاوت کار آن بود که کلویتس با احساس تر و هیجان زده تر از پیشینیان طراحی می کرد و طرح هایش از منطق و آراستگی متداول بهره ای نداشت. آثار کلویتس تصویری ناب از صدای رسای زن است ... بسیاری از طرحتهای کته کلویتس، کشف و شهودی جسورانه و توانمندانه در قلمروی هنرهای تجسمی است و از آن جا که همیشه به کارکرد اجتماعی و بنابر اقتضا و ایجاب، شکل و شیوه ی کارش را تغییر می داد تا بتواند به رابطه ی مستدل و پذیرفتنی میان قالب و محتوا دست یابد. از این دیدگاه می توان هنر کته کلویتس را به سه بخش کاملا جدا تفکیک کرد. در آغاز که باید آن را دوران کارهای "انقلابی" نامید، به تبعیت از احساسات و نگرش های خود به مضمون های برگرفته از تاریخ و ادبیات انقلاب کارگران می پرداخت و می خواست هر طرح اش ناظر و شارح مبارزه با نامردمی ها باشد. در دوران بعدی هنرش، هنگامی که قرن جدید با خود مضمون های تازه آورد، کلویتس هم بی درنگ به زمان معاصر خود پیوست و به کشیدن تصویرهای ذهنی از زندگی دشوار و اندوهبار طبقات فرودست جامعه و مضمون های کلی تر "جنگ" و "مرگ" روی آورد. در میانه ی این دو بخش، طرح هایی قرار می گیرند که در آن ها احوال انفسی و آفاقی خود را به تصویر کشیده است. مجموعه ی طرح های کلویتس، با تمام تفاوت ها، از چند ویژگی مشترک برخوردارند: در بی زمانی مطلق طراحی شده اند و ماهیتی عام دارند".