«قاعده نفی اختلال نظام، از قواعد اصطیادی فقهی و به آن معناست که در تشریع احکام هیچ حکمی که برهم زننده نظام زندگی مردم باشد وضع نشده و بنابراین هر امری که منتهی به ایجاد اختلال در جامعه بشری گردد نیز منتفی است». در این کتاب قواعد، اصول، مفهوم و ماهیت قاعده نفی اختلال بیان و کاربردهای حقوقی آن ارائه و مفهوم آن با مفهوم نظم عمومی در حقوق، تطبیق داده شده است.