نگاه ام، پر از تردید است. در حرف زدن ام، تردید به خوبی خودش را نمایان می کند. در انتخابی که از کلمه ها دارم. سختی که نیمه تمام می ماند. در سکته ی روی حرف، در پاسخ  دادن. تردید دارم در پذیرفتن یا در کردن دعوتی به شام. تردید دارم برای در خانه ماندن.