ورزش، شخصیت را تعلیم می دهد؛ زیرا ماهیت رقابتی، جسمانی و از لحاظ ذهنی و هیجانی، ماهیت سخت و طاقت فرسا دارد و افراد را با محدودیت هایشان آشنا می سازد. برای یک ورزشکار، بازندة خوب بودن به معنی نشان دادن خویشتن داری و اخلاق ورزشی در مواجهه با بداقبالی است. اخلاق در ورزش با مسائل درونی مرتبط با ورزش و رفتار اخلاقی ورزشکار سروکار دارد. مجموعة حاضر حاوی مقالاتی است که توسط استادان و پژوهشگرانی که در حوزه های گوناگون اخلاق در ورزش صاحب تحقیق و پژوهش هستند نگاشته شده است. بخش اول بر مسائل پیچیده رقابت، بازی جوانمردانه، تقلب، و جایگاه برنده شدن در ورزش، متمرکز است. در ادامه به بحث های اخلاقی در زمینة استفادة ورزشکاران از داروهای نیروزا و زمینه های برابری جسمی و هویت در ورزش پرداخته شده است. از دیگر مباحث کتاب می توان به استفاده از حیوانات در ورزش: ترسیم محدوده های اخلاقی و اخلاق اجتماعی ورزش اشاره نمود.