نویسنده برای طرح مباحث مارکسیسم و نقد ادبی، چهار مقوله را بررسی می کند: 1 - ادبیات و تاریخ، 2 - شکل و محتوا، 3 - نویسنده و تعهد، 4 - پدید آورنده همچون تولید کننده. وی یاد آور می شود: "نقد مارکسیستی ادبیات را بر پایه شرایط تاریخی پدید آورنده آن تحلیل می کند؛ و به همین سان برای شناخت این نقد آگاهی از شرایط تاریخی آن ضرورت دارد.... پس، ارزشمندترین روش برای پرداختن به نقد مارکسیستی وارسی آن از مارکس و انگلس تاکنون است... مارکسیسم نظریه ای علمی درباره جامعه های انسانی و نظریه ای در باب عمل تغییر این جامعه هاست و غرض از این سخن به طور مشخص تر این است که روایتی که مارکسیسم به دست می دهد داستان پیکارهای زنان و مردان برای  رهانیدن خود از شکل های معینی از استثمار و ستم است.... نقد مارکسیستی جزئی از بدنه بزرگتر تحلیل نظری است که هدف آن شناخت ایدئولوژی ها است: یعنی اندیشه ها، ارزش ها و احساس هایی که انسان ها به مدد آن جوامع خود را در زمان های مختلف تجربه می کنند. و برخی از این اندیشه ها، ارزش ها و احساس ها فقط در ادبیات دسترس ماست. درک ایدئولوژی ها به معنای درک عمیق تر گذشته و اکنون است؛ و چنین درکی به رهایی ما یاری می رساند....".