بررسی و تبیین تاثیر معنویت در ایجاد «آرامش روحی» و روانی است. نگارنده معتقد است که یکی از فواید گرایش به دین داری، رسیدن به آرامش فردی است و همین امر نیز یکی از علل اساسی در گرایش به «عرفان های نوظهور» در غرب به شمار می آید. وی در راستای تبیین این مطلب ابتدا به تشریح آرامش در سایه اعتقاد عملی به دین اسلام نموده و با استناد به سخنان معصومین(ع) و عرفای مسلمان در این زمینه، یکی از اصلی ترین ویژگی پیروان ادیان الهی را داشتن آرامش درونی خوانده است. وی در ادامه اذعان نموده که عرفان های نوظهوری مانند جنبش اکنکار، سای بابا، اوشو، پراماهانسا یوگاناندا، کریشنا مورتی و کارلوس کاستاندا نیز، در راستای تامین همین آرامش در انسان عصر مدرنیته به وجود آمدند و البته وی در تحقق این مطلب در این عرفان ها تردید نموده است.