مجموعه "روزگار نخست" تلاشی است در جهت آشنا ساختن خوانندگان فارسی زبان با میراث فیلسوفان غیر معاصر، به ویژه در غالب نوشته ها و رساله های کوتاه. این مجموعه کوششی است برای در هم شکستن سد نا هم زمانی، گاه از طریق هم دل کردن خواننده با مضمون یک نوشتار، گاه از طریق بر انگیختن مخالفت سنجیده در او.اثر حاضر ترجمه ای است از رساله ی نسبتاً مفصلِ «درباره ی خشم» نوشته ی سنکا، فیلسوف رواقیِ قرن نخست میلادی. سنکا در این اثر کوشیده است از طریق تبیین خشم و بحث در چیستی آن، راهی برای «تسکین خشم» پیش پای ما بنهد.با توجه به آثار مخربش، تا به حال هیچ آفتی ویرانگر تر از «خشم» برای نوع بشر نبوده است. به سلاخی و زهر خوراندن بنگر، به ویرانی شهرها، به از میان رفتنِ ملت ها... شهرهای پرآوازه ای را در نظر بیاور که سنگ بنای شان اکنون به سختی قابل دیدن است: خشم این شهرها را ویران کرده است؛ زمین های بایر متروک را، بدون هیچ ساکنی تا فرسنگ ها، در نظر بیاور: خشم آن ها را تخلیه کرده است...خشم همه چیز را از آنچه بهترین و موجه ترین است به عکسِ آن مبدل می کند؛ باعث می شود هر کس که در چنبره ی خشم قرار گرفته وظیفه اش را فراموش کند. پدری را خشمگین کن،تبدیل به دشمن می شود؛ پسری را خشمگین کن، قاتلِ پدرش می شود. خشم مادر را نامادری، همشهری را دشمنی بیگانه، و شاه را حاکمی مستبد می کند.