بررسی و نقد اندیشه های معنوی «پائولو کوئیلو» به عنوان یکی از «عرفان های نوظهور» است. کوئیلو از جمله نویسندگان مطرح معاصر است که در دوران جوانی سه بار در بیمارستان روانی بستری شد و به جنبش هیپی گری پیوست. در این دوران به بی ایمانی مطلق، مواد مخدر، سحر و جادو، استفاده فراوان از مشروبات الکلی و سپس به عرفان هایی مانند عرفان مسیحی، کریشنا، بودا، یوگا و حتی الحاد روی آورد. نگارنده اذعان دارد که با دقت در آثار کوئیلو معلوم می شود که جهان نامرئی که او از آن سخن می گوید در برابر جهان مرئی نیست، بلکه در برابر دنیای واقعی است و حقیقتی غیر از توهم ندارد. وی معتقد است که شناخت اندیشه های پائولو بدون بررسی آثار او امکان ندارد و در همین راستا به بررسی برخی از آثار او مانند رمان کیمیاگر نیز پرداخته است. این نویسنده برزیلی، نمادهایی از ادیان الهی و سنت های معنوی بودیسم، سرخ پوستی و جادوگری را با نمادهای دیگری گرد آورده و با ایجاد نوعی هم دلی و همانندسازی در میان مردم جهان نفوذ کرده است.