تقویم در ایران معاصر و به ویژه در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به یک ابزار سیاسی بدل شده است. حکومت ایران در این سال ها تلاش کرده است که از خلال تقویم تصویر خود را ساخته و به جامعه عرضه نماید. در این کتاب به بررسی سیاست گذاری تقویم در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته شده است. این بررسی بر دو پایه استوار است؛ از یک سو هویت مذهبی و به ویژه هویت شیعی و از سوی دیگر رویدادهای تاریخ معاصر ایران و به طور مشخص رویدادهای پس از پیروزی انقلاب مورد تأکید قرار گرفته است.