الان که می‌خواهم یادداشت برای این رمان بنویسم واقعا نمیدانم چجور این کار را بکنم.
روح لطیف و معنوی و عرفانی که این رمان دارد عجیب و تکرار نشدنی‌ست.
رمانی که اگر یک نوجوان بخواند نگاهش به زندگی عوض می‌شود.
هم‌سفران داستان کسانی‌ست که در عین این که ممکن است فرسنگ ها با هم فاصله داشته باشند اما روح و فکرشان در یک مسیر و یک مشی هم‌سفر و هم‌مسیر هستند.
آقای بایرامی تو با قلمت چه میکنی با ما؟
          

            کتاب هم‌سفران از آن کتاب‌هایی است که فضای روستایی و محیط زیستی دارد اما از آن کرختی و ویترین‌گرایی و نگاه گردشگری که در اغلب آثار این چنینی وجود دارد، دور است و این امتیاز مهمی است.
بایرامی در این داستان به سرعین و اردبیل رفته است و از عسل گفته است و داستانی پرکشش از ماجرای یک عسل‌دار و عسل‌فروش سرعینی سخن به میان آورده است و به مشکلات و موانعی که بر سر راهش قرار دارد، می‌پردازد.
محمدرضا بایرامی داستان پیچیده و متفاوتی خلق نکرده است اما شخصیت‌پردازی و زبان داستان است که آن را تا حد زیادی ارزشمند کرده است. داستانی که در همسفران می‌خوانیم ما را با بخشی از ایران آشتی می‌دهد و مشتاقمان می‌کند زیست قهرمان داستان را زیست کنیم و این نکته‌ای است که برای یک نویسنده، موفقیت بزرگی به حساب می‌آید.
هم‌سفران کتابی است که حتما و واقعا به یکبار خواندن می‌ارزد.