مسئله سینما در دوران پس از انقلاب اسلامی مسئله حساس و پیچیده بود. این که در این نظام نوخاسته جایی برای هنر و به ویژه سینما که سوغات فرنگ است وجود خواهد داشت یا همانند برخی کشورهای عربی جزو مظاهر کفر محسوب شده و ممنوع خواهد شد، ذهن بسیاری از سینماگران و سینما دوستان ایرانی را به خود درگیر کرده بود. از آن زمان تا زمانی که سینمای ایران با پرچم جمهوری اسلامی در مهم ترین جشنواره ها و محافل سینمای جهان حضور پررنگ پیدا کرد کمتر از یک دهه زمان لازم بود. اما حجم کارهای کرده و نکرده برای حفظ و بقای هنر سینما طی این دوره بسیار گسترده تر و پرفرازونشیب تر بوده است. کتاب حاضر می کوشد سیر تحولات این دوران و پس از آن را با دیدگاهی تحلیلی بیان کند.