نقد و بررسی فرقه «شیطان پرستی» به عنوان یکی از «فرقه های نوظهور» است. نگارنده ضمن بررسی سابقه تاریخی شیطان پرستی، آغاز شیوه مدرن آن را از نیمه قرن شانزدهم به بعد دانسته و تفاوت آن را با نسخه قرون وسطایی اش در انتقال آن از میان رعیت به درون پادشاهان می داند. امروزه دو جریان اصلی شیطان پرستی در جهان رواج دارد گرایش لاوایی که با چهره شاخص آنتوان ساندورلاوی شناخته می شود و دیگری با چهره مایکل آکینو و معبد ست. قدرت و جادو، آزادی، دانشی که شیطان معلم آن است، عزت شیطانی، مرزشکنی و خلاقیت و لذت از جمله ایدئولوژی های این گروه به شمار می آید. از دیدگاه نگارنده، عواملی همچون فطرت ناکام، موسیقی متال، نمادسازی وسیع و ترویج آن در حوزه فرهنگ عمومی، میل به اعتراض و هیجان از جذابیت های عمده و علت گرایش جوانان به این فرقه می باشند.